De dienst van de barmhartigheid is een zaak van de hele gemeente en staat centraal in ons diaconaal handelen, dat wil zeggen, dat wij als leden van de gemeente van Jezus Christus en als diaken in het bijzonder, geroepen zijn om oog en oor te hebben voor mensen (plaatselijk maar ook wereldwijd), die in de knel zijn geraakt door wat voor omstandigheden ook. Wij willen samen met deze mensen zoeken naar oplossingen voor deze knelsituaties.

Ons diaconale handelen wordt geïnspireerd vanuit het Evangelie van Jezus Christus met de Bijbel als grondslag.

Diaconale arbeid mogen we verrichten in navolging van Jezus Christus, die kwam om te dienen.

Volgens de Kerkorde is aan de diakenen toevertrouwd:

• De “dienst der barmhartigheid” in de gemeente en de wereld, in de vorm van bijstand en troost aan hen, die verpleging en verzorging nodig hebben, die moeilijkheden hebben in het gezinsleven, die maatschappelijk zijn ontspoord of zich in stoffelijke nood bevinden;
• De taak om, in het midden van de sociale noden, hun kennis van die noden dienstbaar te maken aan de voorlichting van de Kerk, opdat op deze manier de overheid en samenleving opgeroepen wordt de gerechtigheid te betrachten;
• De ambtelijke tegenwoordigheid bij de kerkdienst, in het bijzonder ook voor de leiding van het inzamelen van de liefdegaven en het dienen bij het Avondmaal;
• Het beheren van de diaconale gelden en goederen;
• De leiding van de ambtelijke vergaderingen van de kerk, zo zij daartoe geroepen worden.

In het diaconaat gaat het erom dienstbaar te zijn aan de mens en de samenleving, dichtbij (zieken, bejaarden, jongeren, kansarmen) en veraf (werelddiaconaat).

Onze aandacht is daarbij gericht op de “huisgenoten des geloofs” binnen de kerk, want onze hulp zou ongeloofwaardig zijn als we de eigen leden van onze kerk zouden verwaarlozen ten opzichte van mensen buiten de kerk, opdat ieder mens tot zijn/haar recht komt, ongeacht geloof, ras of sekse.

Gemeenteleden dienen ook gestalte te geven aan het diaconaat. Het is daarom een taak van de diakenen om gemeenteleden te motiveren om de diaconale roeping, die wij allen hebben, te aanvaarden.

Dit kunnen wij doen door bepaalde diaconale doelen in de gemeente bespreekbaar te maken. Dit betekent dat de diakenen een voortrekkersrol hebben en de gemeente dienen te helpen om tot een verantwoordelijk denken en handelen hierin te komen. De diakenen vervullen hun taak in samenwerking met de andere ambtsdragers van de kerk, maar hebben een eigen specifieke taak en verantwoordelijkheid.

Het dienen aan de Tafel des Heren, waar we de gemeenschap met Christus vieren, zien wij als uitgangspunt van ons handelen. Vanuit die gemeenschap willen wij kerk en samenleving dienen.

Diaconale hulp is daar nodig waar geen helper is. Dit vraagt van ons dat wij voortdurend nagaan waar onze hulp werkelijk nodig is en wie geholpen dient te worden. Ook betekent dit dat wij ons zullen moeten verdiepen in de oorzaken en achtergronden van de problemen en indien nodig deze samen met de betrokkenen onder de aandacht moeten brengen van verantwoordelijke overheden en organisaties in de samenleving. Dit vraagt van ons dat wij bereid zijn om mee te denken over mogelijke veranderingen in de samenlevingsstructuren, die deze probleemsituaties veroorzaken.

De meest belangrijke taak van de diakenen is het voortdurend stimuleren en oproepen van de gemeenteleden tot de dienst der barmhartigheid.

Als een gemeente diakenen tot het ambt heeft geroepen, betekent dit allerminst dat daarmee de eigen taak uit handen is gegeven. De diaconale taak hoort tot het wezen van de kerk.

Het gaat erom dat de kerkelijke gemeente ook een diaconale gemeente is. Dat betekent dat diaconaat niet alleen een zaak is van de diaconie, maar een zaak die heel de gemeente raakt.

Diakenen motiveren de gemeenteleden om te geven voor diaconale doeleinden en dragen zorg voor de inzameling van de diaconale gelden.

De diaconie beheert de diaconale gelden en goederen en stelt vast voor welke diaconale doelen de gelden bestemd worden.

We proberen dat te laten zien door:

• het betrachten van onderling dienstbetoon;
• het verlenen van bijstand, verzorging of bescherming aan hen, die dat behoeven;
• het verrichten van bepaalde taken op diaconaal terrein;
• het verlenen van medewerking aan andere arbeid ten behoeve van het maatschappelijk welzijn;
• het bijeenbrengen van de voor de uitoefening van het diaconaat in en buiten Nederland benodigde gelden;
• het dienen van de kerk in haar taak om overheid en samenleving te wijzen op haar roeping, ten aanzien van de sociale vraagstukken, om gerechtigheid te betrachten.

De mogelijke aandachtsvelden voor de diaken kunnen een groot aantal verschillende probleemvelden bestrijken, bijvoorbeeld vragen rond arbeid en milieu, zieken en gehandicapten, mensenrechten en (etnische) minderheden, ZWO

(zending, ontwikkelingssamenwerking en werelddiaconaat), ouderen, jeugd, recreatie, verslaving, gevangenen, vrede en veiligheid, welzijn en persoonlijke financiële hulpverlening.

De diaconie van onze Martinuskerk houdt zich met name bezig met het volgende:

• beheer van de diaconale gelden en goederen
• financiële hulpverlening aan personen
• giftenbeleid binnenlands diaconaat
• kerkradio
• milieu
• opvang / begeleiding van asielzoekers
• ouderenzorg
• publiciteit
• recreatie
• vrede en gerechtigheid
• welzijnszorg
• participatie in zending, werelddiaconaat en ontwikkelingssamenwerking (zie ZWO-pagina )
• zieken en gehandicapten